De term “melkkorsten” verwijst naar seborroïsch eczeem (of seborroïsche dermatitis) bij zuigelingen. Bij volwassenen spreekt men niet van melkkorsten, maar van seborroïsch eczeem.
Samenvatting
Seborroïsche dermatitis bij volwassenen, ook wel seborroïsch eczeem genoemd, is een vaak voorkomende pathologie die 3% van de bevolking treft. Het gaat om een goedaardige, maar chronische ziekte die zich manifesteert in opstoten. Ze is niet ernstig, maar kan hinderlijk zijn en de kwaliteit van leven sterk beïnvloeden.
Bij volwassenen wordt in 95% van de gevallen de hoofdhuid aangetast door seborroïsche dermatitis. Daarom kan men soms spreken van melkkorstjes bij volwassenen, door de gelijkenis van de letsels met die bij zuigelingen. In tegenstelling tot melkkorsten bij kinderen die vooral het haar treffen, wordt bij volwassenen in twee derde van de gevallen ook het gezicht getroffen.
De letsels ontwikkelen zich op de vette zones van de huid, daar waar de talgafscheiding het grootst is; zoals op de hoofdhuid, tussen de neusvleugels en de wangen, op en tussen de wenkbrauwen en op de borst.
De oorsprong van seborroïsche dermatitis bij volwassenen blijft tot op heden onbekend. Toch zijn drie oorzaken duidelijk vastgesteld: een overmatige talgproductie op het huidoppervlak of hyper-seborroe, de proliferatie van de gisten van het genus Malassezia, die van nature aanwezig zijn op de huid (het natuurlijk microbioom), en een ontsteking.
De gist van het genus Malassezia ligt aan de basis van de rode plaques omdat hij een specifieke ontstekingsreactie veroorzaakt. Dit leidt tot roodheid en een versnelde celvernieuwing op de hoofdhuid en de huid, wat dan weer tot kleine witte of gelige schilfers op het oppervlak leidt, die ten onrechte melkkorstjes bij volwassenen worden genoemd.
Opstoten van seborroïsche dermatitis bij volwassenen kunnen worden veroorzaakt door talrijke factoren zoals stress, vermoeidheid, alcohol- en tabaksgebruik.
De behandeling ervan is tot op heden enkel symptomatisch, aangezien er geen behandeling bestaat die seborroïsche dermatitis kan genezen. De symptomatische behandelingen zijn echter zeer doeltreffend en zorgen ervoor dat terugval in de tijd wordt gespreid.