Seborroïsch eczeem of seborroïsche dermatitis op de hoofdhuid is de meest voorkomende vorm, en de hoofdhuid wordt in 95% (1) van de gevallen van seborroïsche dermatitis aangetast. Een van de vervelende symptomen is een jeukende hoofdhuid.
Samenvatting
Afhankelijk van de ernst van de ziekte gaan de symptomen van gewone schilfers bij de lichte vorm tot vette, gelige schilfers geassocieerd met een overmatige talgproductie (hyperseborrhea) en roodheid (erytheem) bij de ernstigere vormen.
Letsels kunnen voorkomen op de hele hoofdhuid maar vooral op de bovenkant van de schedel of vertex, de zijkant en de rand van de hoofdhuid om de zogenaamde 'seborroïsche kroon' te vormen.
De plekken op de hoofdhuid (erytheem) zijn niet erg zichtbaar omdat ze door het haar worden bedekt, maar de schilfers zijn wel zichtbaar en geven de ziekte haar opvallende karakter. Naast de opvallende schilfers is er ook jeuk, ook wel pruritus genoemd. Dit symptoom is bijna systematisch in gevallen van seborroïsche dermatitis of séborroïsch eczeem op de hoofdhuid. De jeukende hoofdhuid kan zeer intens zijn, waardoor de last dagelijks verandert (1).
Het begrip 'roos' is nog niet duidelijk. Deze term kan verschillende elementen aanduiden, waaronder lichte seborroïsche dermatitis op de hoofdhuid, maar kan ook het gevolg zijn van het gebruik van niet-aangepaste shampoos of cosmetica. In deze specifieke gevallen spreken we van pityriasis capitis simplex of eenvoudige roos.
De relatie tussen seborroïsche dermatitis op het haar en eenvoudige roos is niet duidelijk en vaak onderwerp van controverse. Bovendien gebruiken sommige auteurs in de wetenschappelijke literatuur de term roos als een term die de schilferende toestand (uitval van dode cellen) op de hoofdhuid aanduidt, ongeacht de oorzaak.
De behandeling van seborroïsche dermatitis op de hoofdhuid gebeurt lokaal in de vorm van een shampoo. Hiermee kan op verschillende niveaus worden gewerkt:
(1) Misery L. Dermatite séborrhéique. EMC - AKOS Traité de Médecine. (2011), pp. 1-5.
