Seborroïsche dermatitis en talg

Talg is een stof die door de talgklieren op ons huidoppervlak wordt uitgescheiden en onmisbaar is voor de goede werking ervan.

DU_HOME-PAGE_VISUEL-DERMATOLOGIST_BASE_HEADER 960x584

Samenvatting

Wat is de rol van talg op onze huid?

De epidermis wordt beschermd door een film, namelijk de hydrolipidenfilm. Deze bedekt het hele huidoppervlak en bestaat uit talg, water en zweet.

Talg heeft verschillende sleutelfuncties voor onze huid (1).
Functies talg:

  • beschermt tegen schade door externe factoren
  • voorkomt uitdroging van de huid door het water in de huid te herstellen
  • zorgt voor een soepele huid
  • draagt bij aan het evenwicht van het microbioom op de huid

Waar komt talg vandaan?

Talg wordt geproduceerd door de talgklier. Deze klier zit altijd vast aan een haarzakje of 'haar'. Dit haarzakje verschijnt op het huidoppervlak om de daar geproduceerde talg af te voeren. De talgklier is verantwoordelijk voor de regulering van de talgafscheiding.

De talgklieren zijn aanwezig op het hele lichaam, behalve op de handpalmen en voetzolen, en zijn talrijker op bepaalde plaatsen op het lichaam (gezicht (vooral de T-zone), hoofdhuid, borst, rug). Deze noemen we de vette zones.

Talg, de gist Malassezia en seborroïsche dermatitis

Talg is een gelige lipide stof met een olieachtige textuur.
Talg vertegenwoordigt een heel ecosysteem en maakt de vermenigvuldiging van residente commensale flora mogelijk (micro-organismen die van nature op het huidoppervlak en de slijmvliezen aanwezig zijn).
Deze micro-organismen zijn saprofytisch, wat betekent dat ze op onze huid leven zonder pathogeen of schadelijk voor ons lichaam te zijn. Onder hen vinden we bacteriën, zoals stafylokokken, en de gist Malassezia.

De impact van overtollig talg op seborroïsch eczeem

Overtollige talgproductie is één van de oorzaken van seborroïsche dermatitis ofwel seborroïsch eczeem. In grotere hoeveelheden op de zogenaamde 'vette' zones zorgt die voor een gunstig milieu voor de ontwikkeling van de gist Malassezia, die van nature op het huidoppervlak aanwezig is.

Deze gist kan, indien aanwezig in grote hoeveelheden, samen met of onder invloed van andere factoren een specifieke ontstekingsreactie uitlokken. Dat vertaalt zich in roodheid en een versnelde celvernieuwing op de hoofdhuid en huid, wat witte of gelige schilfers op het huidoppervlak veroorzaakt: dit is een opflakkering van seborroïsche dermatitis.

Er bestaat dus echt een link tussen de ontwikkeling van seborroïsche dermatitis en talg.

(1) Dermato-info.fr, Franse vereniging voor dermatologie

Terug naar boven