Łuszczyca jest przewlekłą chorobą skóry, która może wiązać się z wieloma różnymi objawami pojawiającymi się w każdym wieku na skórze lub poza nią. Choroba ta ma zarówno fizyczne, jak i psychiczne konsekwencje. Radzenie sobie z ciekawością przyglądających się osób może być bardzo trudne i wpływać na samoocenę. Celem niniejszego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące łuszczycy, przedstawienie faktów i mitów na temat choroby i pielęgnacji, która może pomóc. poprawić jakość codziennego życia z tą przewlekłą chorobą skóry.
Spis treści
Łuszczyca jest zapalną, przewlekłą chorobą, która najczęściej pojawia się na skórze: podczas zaostrzeń zmienia się jej wygląd, pokrywa się ona płaskimi grudkami. W zależności od rodzaju łuszczycy, zmiany mogą być mniej lub bardziej rozległe, całkowicie czerwone lub pokryte grubymi białymi warstwami skóry, zwanymi łuskami. Zmiany łuszczycowe powodują duży dyskomfort, często silna jest chęć do drapania, które nasila objawy.
Łuszczyca może powodować przewlekłe zapalenie stawów i pacjenci mogą odczuwać bóle stawów przed, w czasie lub po pojawieniu się pierwszych zmian. Łuszczycowe zapalenie stawów dotyczy wszystkich stawów: kręgosłupa, kolan, palców, itp.
Jednakże, wbrew powszechnemu przekonaniu, łuszczyca występuje nie tylko u dorosłych, ale może dotyczyć także dzieci, niekiedy już od bardzo wczesnego wieku. Co ważne, łuszczycą skóry nie można się zarazić np. przez podanie komuś ręki.
Niektóre przyczyny łuszczycy zostały ustalone, podczas gdy inne nadal pozostają nieznane. Najważniejsze jest zrozumienie tego, co dzieje się w skórze. Choroba ma podłoże immunologiczne i jest związana z nieprawidłowym funkcjonowaniem komórek układu odpornościowego . Proces ten bardzo szybko wymyka się spod kontroli i prowadzi do stanu zapalnego, który powoduje widoczne zmiany i/lub ból odczuwany przez pacjenta.
Nasilenie łuszczycy może być skutkiem szeregu czynników środowiskowych:
Rozwój łuszczycy jest uzależniony od predyspozycji genetycznych, co wyjaśnia, dlaczego występowanie przypadków tej przewlekłej choroby skóry w tej samej rodzinie nie są rzadkością. Jednak łuszczyca nie jest dziedziczona bezpośrednio! Dziedziczymy po rodzicach predyspozycje, które mogą, ale nie muszą ujawnić się we wczesnym okresie życia lub później, w zależności od czynników środowiskowych.
Dermatolodzy bardzo dobrze znają tą przewlekłą chorobę skóry.
Ze względu na charakterystyczne objawy, łuszczyca jest dość łatwa do zdiagnozowania. Najczęstszą postacią łuszczycy plackowatej są czerwone, dobrze widoczne płaskie grudki pokryte grubymi warstwami białawej, martwej skóry, zwanymi łuskami. Zmiany łuszczycowe mogą często powodować intensywne swędzenie, które trudno jest zignorować.
Drapanie usuwa warstwę łusek, co powoduje, że czerwona grudka pozostaje odkryta i może krwawić. Drapanie jedynie spowalnia proces gojenia i wydłuża okres wzmożonego swędzenia zmian łuszczycowych. Najlepiej jest pozwolić, aby łuski oderwały się i odpadły same, ale nikt nie chce mieć łuszczącej się skóry!
Poza obszarami zajętymi łuszczycą, skóra jest często sucha, delikatna i wrażliwa, dlatego też powinna być traktowana z najwyższą ostrożnością.
Obszary, w których może rozwijać się łuszczyca są bardzo zróżnicowane. Zmiany łuszczycowe pojawiają się miejscach, w których dochodzi do otarć, takich jak: łokcie, kolana, nogi i dolna część pleców. Obszarem dotkniętym łuszczycą bardzo często jest skóra głowy.
Ale czy wiesz, że łuszczyca może objawiać się na twarzy, paznokciach, dłoniach, podeszwach stóp i okolicach narządów płciowych? Istnieje tyle samo form łuszczycy, co osób nią dotkniętych.
Każdy przypadek jest inny i każda część ciała objęta łuszczycą wiąże się z innymi problemami. W przypadku łuszczycy skóry głowy pacjenci powstrzymują się od drapania w miejscach publicznych, aby nie przyciągać uwagi i powstrzymać opadanie nieestetycznych łusek. W przypadku łuszczycy paznokci ludzie często noszą pełne buty i trzymają ręce w kieszeniach...
Masz problem z łuskami, łupieżem, zaczerwieniem lub swędzącymi obszarami na skórze głowy, twarzy lub ciała? Zastanawiasz się, co to jest?
Mogą to być objawy związane z łuszczycą, łojotowym zapaleniem skóry, łupieżem lub nawet egzemą.
Zrób test, by dowiedzieć się więcej i dobrać pielęgnację odpowiednią dla Twojej skóry!
Leczenie łuszczycy jest zróżnicowane, ale ma jedną wspólną cechę. Przede wszystkim stosuje się leczenie miejscowe, które zmniejsza objawy, ale nie zapobiega nawrotom choroby. Innymi słowy, obecnie nie istnieje skuteczne lekarstwo usuwające przyczynę łuszczycy. Leczenie łuszczycy jest dostosowane indywidualnie do każdej osoby, w zależności od jej pochodzenia, historii jej choroby, potrzeb i oczekiwań.
Kremy, szczególnie te zawierające kortykosteroidy i pochodne witaminy D, są powszechnie przepisywane jako podstawowe leczenie tej przewlekłej choroby skóry i mogą być wystarczające, jeśli łuszczyca nie jest bardzo nasilona.
Jeśli kremy nie przynoszą rezultatów, można przepisać pacjentom leczenie doustne. Obecnie w najcięższych przypadkach stosuje się terapie biologiczne, podawane w iniekcjach. Fototerapia i hydroterapia również są użytecznymi metodami łagodzenia objawów łuszczycy. Badania nad leczeniem łuszczycy są kontynuowane, a co roku opracowywane są nowe metody!
Terapie uzupełniające stają się coraz bardziej popularne. Mogą one pomóc osobom z łuszczycą, ale nie powinny być stosowane jako substytut podstawowych zabiegów, przepisanych przez dermatologa.
Jeśli masz łuszczycę, nie musisz wywracać swojego życia do góry nogami! Jednak przestrzeganie kilku podstawowych zasad i trochę zdrowego rozsądku jest konieczne, by codzienne życie z łuszczycą było nieco prostsze. Oto wskazówki, jak postępować w przypadku tej przewlekłej choroby skóry:
Aby działania zalecone przez dermatologa były skuteczne, ważne jest, by właściwie realizować zalecenia. Jeśli leczenie łuszczycy skóry lub ogólnie łuszczyca jest dla Ciebie wyzwaniem, porozmawiaj z przyjaciółmi, członkami rodziny, opiekunami lub innymi pacjentami i podziel się swoimi obawami.
Celem artykułów jest promowanie wiedzy na temat łuszczycy. Nie zastępuje porady lekarskiej, diagnozy lub leczenia. Pytania dotyczące stanu zdrowia lub leczenia należy skonsultować z lekarzem.
