Hiperhidrozun önlenmesi için botulınum toksin enjeksiyonları

Botulinum toksini aynı zamanda aşırı terlemeyi tedavi etmek için de kullanılır. Genellikle, topikal antiperspirant tedaviler ve iyontoforezin etkisiz olduğu durumlarda ve cerrahi tedavi1 değerlendirilmeden önce tavsiye edilir.

Botulinum toksini nedir?

Botulinum toksini, botulizmden sorumlu Clostridium botulinum adlı bir bakteri tarafından doğal olarak üretilen bir toksindir. Küçük miktarlarda kullanıldığında, bu toksin temas halinde bulunduğu kasları “felce uğratır”.

Ayrıca bazı hastalıklarda ve kozmetik cerrahide bazı kırışıklıkların oluşmasını önlemek için kasları felç etmek amacıyla kullanılır.

Ter bezlerinin bloke edilmesi

Botulinum toksininin bölgesel enjeksiyonları, ter üretmek ve bertaraf etmekten sorumlu ter bezi ve sinir arasında sinir bilgisinin iletisini engelleyebilir. Bazı çalışmalar^2,3, botulinum toksininin aksiller (koltuk altı) ve palmoplantar (eller ve ayaklar) bölgelerde lokalize hiperhidroz üzerindeki etkinliğini göstermiştir.

Enjeksiyonlar

Pratikte, aşırı terlemeyi tedavi etmek için farklı bölgelere birkaç enjeksiyon yapılması gerekir. Enjeksiyonlar, tüm alanı tedavi etmek için 1.5 ila 2 cm aralıklarla uygulanmalıdır. Botulinum toksini derinin derin tabakası olan dermise enjekte edilir.

Bu yaklaşım nispeten etkilidir, fakat etkileri geçicidir. Etkinin sürdürülebilmesi için, koltuk altları için her 7 ila 12 ayda bir ve eller için her 4 ila 6 ayda bir enjeksiyon yapılması gerekecektir⁴.

(1)Lowe N, Campanati A, Bodokh I, et al. The place of botulinum toxin type A in the treatment of local hyperhidrosis. Br J Dermatol 2004;151:1115-22
(2)Vadoud-Seyedi J, Simonart T. Treatment of axillary hyperhidrosis with botulinum toxin type A reconstituted in lidocaine or in normal saline:a randomized, side by side, double blind study. Br J Dermatol 2007;156:986-9
(3)Bhidayasiri R, Truong DD. Evidence for effectiveness of botulinum toxin for hyperhidrosis. J Neural Transm (Vienna) 2008;115:641-5
(4)Stolman LP. Treatment of hyperhidrosis. Dermatologic Clinics. 1998; 16: 863-9