Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt

Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt może pojawić się już w 3. lub 4. tygodniu życia. Na schorzenie to cierpi aż 70% dzieci poniżej 3. miesiąca życia i 10% dzieci poniżej 5. roku życia (1). Zmiany łojotokowe u niemowląt mogą dotyczyć kilku obszarów: twarzy, pośladków, fałdów skórnych i skóry głowy.

Obszary dotknięte łojotokowym zapaleniem skóry u niemowląt

Zmiany na skórze głowy są najczęstszą postacią łojotokowego zapalenia skóry u dzieci i są powszechnie znane jako „c iemieniucha". Zmiany łojotokowe to grube, tłuste, lepkie i białe lub żółte łuski na części lub całości skóry głowy.
Kiedy zmiany pojawiają się na pośladkach, mogą być ograniczone do fałdów skórnych i przybierać jaskrawoczerwony kolor.
Zaczerwienienie może być również obserwowane w fałdach pachowych i szyjnych, czasami na łokciach i kolanach.

Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt (ciemieniucha). Jak leczyć?

Ciemieniucha jest wywołana przez nadmierne wydzielanie wydzieliny łojowej i namnażanie się grzybów z rodzaju Malassezia. Grzyby te mają również związek z łojotokowym zapaleniem skóry u dorosłych.
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowlaka nie jest poważną chorobą i nie powoduje żadnego dyskomfortu ani swędzenia. Niemniej jednak, dla niektórych rodziców, może być ono uciążliwe z estetycznego punktu widzenia. Na szczęście zmiany łojotokowe u niemowląt goją się i znikają samoistnie w zdecydowanej większości przypadków w 5. lub 6. miesiącu życia. Jeśli tak się nie stanie, farmaceuta może zaproponować szampony lub produkty lecznicze, które pomogą usunąć uporczywe zmiany.

(1)Mastrolonardo M, Diaferio A, Vendemiale G, Lopalco P. Seborrhoeic dermatitis in the elderly: inferences on the possible role of disability and loss of self-sufficiency. Acta Derm Venereol. (2004), Vol. 84, pp. 285-287.

Celem artykułów jest promowanie wiedzy na temat łojotokowego zapalenia skóry. Nie zastępuje porady lekarskiej, diagnozy lub leczenia. Pytania dotyczące stanu zdrowia lub leczenia należy skonsultować z lekarzem.