U około 15% chorych zmagających się z tym typem trądziku występuje jego ciężka odmiana. Niekiedy rozwija się on jako przewlekły trądzik guzkowy, który jest mniej znany wśród społeczeństwa.
Trądzik torbielowaty występuje najczęściej u chłopców, a także u osób, w których rodzinie występowały ciężkie przypadki trądziku.
Trądzik torbielowaty, podobnie jak większość rodzajów trądziku, pojawia się na twarzy, plecach, klatce piersiowej, ramionach i pośladkach.
Czerwone guzki o średnicy ponad 5mm są charakterystycznymi zmianami dla tego typu trądziku. Niekiedy zdarza się, że zmiany zapalne przypominają również krosty, grudki, torbiele, a także ropnie. Każdy z tych objawów powoduje wysokie ryzyko powstawania blizn.
U zdecydowanej większości pacjentów guzki trądzikowe goją się bardzo długo. Ponadto pozostawiają nieestetyczne blizny o nieregularnych kształtach.
Leczenie trądziku torbielowatego opiera się głównie na przyjmowaniu doustnych retinoidów. Mimo że ten rodzaj leków jest bardzo skuteczny, to może powodować wysuszanie skóry i błony śluzowej. Podczas stosowania retinoidów należy unikać silnego słońca i promieni UV, ponieważ może to doprowadzić do uszkodzeń skóry. Niezwykle ważne jest również regularne nawilżanie skóry i ust, a także stosowanie produktów nawilżających oczy.
Trądzik przyczynił się do tego, że unikasz kontaktu z rówieśnikami? Czujesz na sobie nieustanne spojrzenia obcych osób? Koniecznie porozmawiaj o tym z rodziną, przyjaciółmi lub pracownikiem służby zdrowia. Problemy ze skórą twarzy mogą przyczynić się do depresji, anoreksji lub nerwicy.
