Trądzik piorunujący jest najrzadszą, ale jednocześnie najcięższą postacią trądziku zwyczajnego. Ten rodzaj trądziku pojawia się nagle, głównie u chłopców w okresie dojrzewania. Zmiany pojawiają się głównie na twarzy, szyi, dekolcie oraz plecach.
Spis treści
Trądzik piorunujący wymaga wdrożenia natychmiastowego leczenia lekami miejscowymi lub doustnymi. Ten rodzaj trądziku jest wskazaniem do stosowania retinoidów. Dawki są zwiększane stopniowo i zależą od tolerancji pacjenta.
Trądzik piorunujący charakteryzuje się licznymi zmianami skórnymi na twarzy i tułowiu. Przybierają one formę grudek zapalnych, którym towarzyszą wrzodziejące, martwicze i krwotoczne zmiany.
Ponadto trądzik piorunujący na tle innych rodzajów trądziku wyróżnia się objawami pozaskórnymi, takimi jak bóle mięśni i stawów, gorączka, pogorszenie ogólnego stanu zdrowia oraz biologiczne problemy zdrowotne.
Trądzik piorunujący wymaga hospitalizacji. Aby uniknąć powstawania blizn i i uszkodzenia obszarów pozaskórnych (zwłaszcza stawów), pacjenci zmagający się w trądzikiem piorunującym powinni wdrożyć natychmiastowe leczenie.
Leczenie trądziku piorunującego opiera się zasadniczo na doustnym zażywaniu kortykosteroidów i retinoidów, początkowo w małych dawkach. Ta metoda leczenia może wydawać się nieco paradoksalna, biorąc pod uwagę fakt, że steroidy mogą powodować zaostrzenie trądziku, a doustne retinoidy przyczyniają się do powstania trądziku piorunującego. Niemniej jednak są to najskuteczniejsze metody leczenia stanów zapalnych, zmian skórnych i ryzyka powstawania blizn.
