Ψωρίαση: μία φλεγμονώδης ασθένεια

Η φλεγμονή είναι μία αμυντική απόκριση του σώματος που χαρακτηρίζεται από διάφορους παράγοντες όπως ερυθρότητα, πρήξιμο, πόνο κι αίσθημα καύσου σε διάφορα επίπεδα.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΨΩΡΙΑΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

Η φλεγμονή που προκαλεί ψωρίαση κατά πλάκας είναι συχνά έντονη και προκύπτει από διπλή κυτταρική διαταραχή.

• Αρχικά, τα Τ-λεμφοκύτταρα ενεργοποιούνται και προκαλούν μία φλεγμονώδη κατάσταση εκκρίνοντας προ-φλεγμονώδη μόρια και προσελκύουν άλλα ανοσολογικά κύτταρα.
• Στη συνέχεια, τα κερατινοκύτταρα ανανεώνονται πολύ πιο γρήγορα από το φυσιολογικό (κάθε τρεις με τέσσερις ημέρες συγκριτικά με κάθε τρεις ή τέσσερις εβδομάδες!!), το οποίο προκαλεί πάχυνση του δέρματος και την εμφάνιση φολίδων.

Ποιες θεραπείες λειτουργούν αποτελεσματικά κατά της ψωρίασης;

Η ψωρίαση είμαι μία χρόνια φλεγμονώδης πάθηση στην οποία η ανοσία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Οι περισσότερες θεραπείες που συνταγογραφούνται για την ψωρίαση αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις βλάβες στοχεύοντας σε ένα ή περισσότερα συστατικά του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι δερμο-καλλυντικές θεραπείες (κρέμες, σαμπουάν) που έχουν αναπτυχθεί ειδικά για την ψωρίαση είναι συχνά εμπλουτισμένα με κερατινορυθμιστικούς παράγοντες, με σκοπό την εξουδετέρωση της υπερβολικής ανανέωσης του δέρματος κατά τη διάρκεια των εξάρσεων. Ωστόσο, οι θεραπείες που έχουν σχεδιαστεί για τη θεραπεία του δέρματος εκτός των πλακών και τη μείωση της συχνότητας των εξάρσεων θα πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κερατινορυθμιστικά συστατικά. Στην πραγματικότητα, η κερατολυτική δράση στο δέρμα εκτός από τις πλάκες της ψωρίασης προσομοιώνει τα ίδια αποτελέσματα με ένα μικρο-τραύμα που θα μπορούσε να προκαλέσει φλεγμονή και αυτό δεν είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα!

Τι προκαλεί εξάρσεις ψωρίασης;

Μία φλεγμονώδης έξαρση ψωρίασης μπορεί να ενεργοποιηθεί από ποικίλους παράγοντες:

• μολύνσεις,
• λήψη ορισμένων φαρμάκων,
• κατανάλωση αλκοόλ ή κάπνισμα,
• το κρύο, η ζέστη, ο ήλιος,
• το άγχος,
• η κόπωση,
• ο τραυματισμός του δέρματος όπως δήγματα εντόμων, πληγές, χτυπήματα, ενέσεις, εμβόλια, ερεθισμοί κλπ.

Σε ορισμένες εξάρσεις, δε μπορούν να καθορισθούν οι παράγοντες ενεργοποίησης. Είναι χρήσιμο να γνωρίζετε τους δικούς σας παράγοντες ενεργοποίησης για να προλάβετε κάποιες εξάρσεις, ωστόσο δε θα πρέπει να γίνει εμμονή γιατί δεν υπάρχει ποτέ μια μοναδική αιτία υπεύθυνη για τη φλεγμονώδη αντίδραση.