W niektórych przypadkach leczenie nadpotliwości może być skomplikowane i wieloetapowe. Może zdarzyć się również, że konieczne będzie wypróbowanie różnych metody leczenia, zanim znajdzie się ta, która faktycznie zadziała. Zastosowanie chirurgii w leczeniu nadpotliwości można rozważyć wówczas, gdy wszystkie inne metody leczenia zawiodły. Chirurgia jest stosowana tylko w ciężkich przypadkach nadpotliwości.
Spis treści
Jedną z możliwości jest wykonanie sympatektomii, czyli przecięcia nerwów w klatce piersiowej, które odpowiadają za przesyłanie impulsów nerwowych do gruczołów potowych – na skórze pojawia się wówczas pot. Innym sposobem może być usunięcie nadaktywnych gruczołów potowych. W obu przypadkach skutki są nieodwracalne.
Jak w przypadku każdego zabiegu chirurgicznego, w tym przypadku również możliwe są powikłania i działania niepożądane. U 10 do 40%1 osób, które zdecydowały się na sympatektomię, pojawiła się nadpotliwość wyrównawcza. Oznacza to tylko tyle, że choć zjawisko nadpotliwości zostało wyeliminowane w miejscu docelowym, to nadmiar wydzieliny może pojawić się w zupełnie nowych miejscach – nawet tych, które wcześniej nie były objęte tym problemem, np. plecy, tułów, kończyny czy twarz.
Ponadto fakt, że pojawianie się wydzieliny zostało całkowicie zahamowane na niektórych częściach ciała, może powodować wysuszenie skóry. W takim przypadku zaleca się, aby pamiętać o regularnym stosowaniu kremu odżywczego i nawilżającego, aby utrzymać wygląd skóry w zadowalającym stanie.
(1) Stolman LP. Treatment of hyperhidrosis. Dermatologic Clinics. 1998; 16: 863-9.
