Egzema u dzieci

Czym jest egzema u dzieci?

Egzema u dzieci nazywana bywa również egzemą atopową. Atopowe zapalenie skóry u dzieci to zmiany, które mają związek z nieprawidłowym działaniem bariery skórnej. Skóra staje się jak sitko i przepuszcza większość alergenów środowiskowych, przez co mogą powstawać czerwone, szorstkie i swędzące zmiany. Skóra dzieci jest wówczas bardzo sucha i chropowata w dotyku nawet wtedy, gdy nie występuje zaostrzenia egzemy.

Atopowemu zapaleniu skóry u dzieci niekiedy towarzyszą zmiany kontaktowe, związane z rozwijaniem się u dziecka alergii skórnej na konkretną substancję.

Jakie obszary są najczęściej dotknięte egzemą u dzieci?

Egzema atopowa pojawia się w pierwszych kilku miesiącach życia. Egzema u niemowląt dotyka przede wszystkim wypukłych obszarów twarzy i ciała w tym m.in.:

policzków,
brzucha,
zewnętrznej strony kończyn.

Z kolei egzema u dzieci po 2. roku życia pojawia się głównie na fałdach skórnych. Egzema może być zlokalizowana na łokciach, kolanach, nadgarstkach, kostkach itp. Atopowe zapalenie skóry twarzy u dzieci wiąże się również z powstawaniem fałdów skórnych na powiekach, szyi, uszach, wargach itp.

Atopowe zapalenie skóry u dzieci może objawiać się też egzemą na dłoniach, co utrudnia codzienne funkcjonowanie i pogarsza komfort życia.

Miejsca występowania egzemy kontaktowej różnią się w zależności od alergenu. Oznacza to, że alergia na nikiel może rozwijać się w okresie dzieciństwa i prowadzić do powstania zmian na brzuchu (wywołana przez guziki, zamki błyskawiczne, klamry pasków itp.) lub uszach (noszenie kolczyków itp.).

Jak przebiega egzema u dzieci?

Egzema u dzieci może rozwijać się w różny sposób. Najczęściej znika po kilku latach, nie pozostawiając po sobie żadnego śladu.
Może też utrzymywać się do okresu dojrzewania i dorosłości lub pojawić się ponownie na skórze po kilku latach przerwy. Niekiedy atopowe zapalenie skóry u dzieci odpowiada również za pojawienie się m.in.:

astmy,
alergicznego nieżytu nosa,
kataru siennego,
alergicznego zapalenie spojówek

Leczenie atopowego zapalenia skóry u dziecka w dużej mierze zależy do wieku pacjenta, nasilenia zmian skórnych i miejsc, w których występują. Priorytetem jest wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia.

Atopowe zapalenie skóry u dziecka - jak leczyć ?

Najczęściej diagnoza egzemy stawiana jest w dzieciństwie lub wczesnej młodości. Leczenie AZS u dzieci polega na stosowaniu kremów na atopowe zapalenie skóry albo kremów z kortyzonem, które należy nakładać bezpośrednio na czerwone zmiany skórne. Warto wspomnieć także o emolientach aplikowanych na suchą skórę.

Leczenie egzemy powinno odbywać się pod stałą kontrolą lekarza, dermatologa lub alergologa. Regularne wizyty w gabinecie specjalisty raz lub dwa razy w roku pozwolą na kontrolę egzemy u dzieci i ewentualne przedłużenie lub zmodyfikowanie leczenia.

Egzema u dzieci – wskazówki ułatwiające codzienne życie

Atopowe zapalenie skóry u dzieci jest nie tylko chorobą genetyczną, ale również egzemą dziedziczną. Większość rodziców dzieci z atopowym zapaleniem skóry miało egzemę lub inne objawy atopowe. Jak ułatwić codzienne życie z egzemą? Oto kilka wskazówek:

Egzema u dzieci idzie w parze z drapaniem zmian skórnych. Ciągłe powtarzanie przez dorosłych sformułowań typu „przestań się drapać” nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Z kolei drapanie pogarsza stan skóry i zaostrza zmiany. Aby zminimalizować drapanie, zaleca się: przykładanie zimnych okładów, zajęcie rąk piłeczką antystresową lub przytulanką, rysowanie itp.
Dzieci zmagające się z atopowym zapaleniem skóry często nie chcą nakładać kremów i emolientów. To właśnie dlatego można zaproponować im zabawę, która sprawi, że proces aplikowania produktów pielęgnacyjnych pójdzie sprawniej. Z powodzeniem można np. rysować na skórze najróżniejsze kształty, nakładać krem przy muzyce lub w obecności pozostałych członków rodziny. W tym przypadku warto spróbować wszystkiego!

Celem artykułów jest promowanie wiedzy na temat egzemy. Nie zastępuje porady lekarskiej, diagnozy lub leczenia. Pytania dotyczące stanu zdrowia lub leczenia należy skonsultować z lekarzem.