Sedef hastalığı genetik midir?

Sedef hastalığınız varsa, hastalığın nedenlerini veya kökenlerini sıklıkla kendi içinde veya çevrenizde ararsınız. Sedef hastalığı şüphesiz genetik kökenlidir, sedef hastalığı olan kişilerin yaklaşık %30'unda ailede hastalık öyküsü vardır.

Sedef hastalığı: karmaşık ve çok faktörlü bir hastalık

Bu nedenle sedef hastalığına basitçe kalıtsaldır demek doğru değildir, her zaman sadece bir "aile sorunu" da değildir. Hastalıktan sorumlu tek bir gen yoktur; bunun yerine,deri ve/veya eklem hasarına neden olmak amacıyla iklim, stres ve yaşam tarzı gibi bazı çevresel faktörlerle potansiyel olarak birleşebilecek çeşitli yatkın genlerin kombinasyonu vardır. Sedef hastalığının karmaşık ve multifaktöryel bir hastalık olduğunu hatırlamak önemlidir.

Sedef hastalığınız olduğunda kızgınlık, utanç veya suçluluk hissetmeniz yaygındır, ancak bu sizi yaşamınızı sürdürmekten alıkoymamalıdır! Tek seçenek her zaman elinizden gelenin en iyisini yapmak, tedavinizi doğru takip etmek, mümkün olduğunca tetikleyici faktörlerden kaçınmak ve her gün cildinize dikkat etmektir.

Sedef hastalığı çocuklara aktarılabilir mi?

İnsanların sedef hastalığının Sedef hastalığının genetik ve kalıtsal bir bileşeni olduğundan dolayı hastalığı çocuklarıma geçirir miyim? Bu durum ebeveynler için, özellikle de hastalığın görünmesi ve/veya ağrılı olması konusunda kötü bir deneyim yaşamışlarsa, gerçekten endişe verici bir durumdur. Sedef hastalığının genetik geçişine ilişkin rakamlar bilinmektdir:

eğer ebeveynlerden biri etkilendiyse çocuk kabaca %15 oranında hastalık geliştirme riski taşır;
her iki ebeveyn de etkilenmişse bu risk %40'a çıkar.

Hastalığın geçip geçmeyeceğini önceden tahmin etmek imkansızdır. Bununla birlikte eğer küçük veya ergen çocukları hastalığı geliştirirlerse, zaten hastalıktan önceden etkilenmiş olan ebeveynler onların sedef hastalığını yönetmelerine yardımcı olmak için en iyi kişilerdir ve bunu, belki de kendilerine baktıklarından daha etkili bir şekilde yapabilirler. Bununla birlikte, aşırı korumacı olmamaları ve çocuğun aktif bir rol oynamasına izin vermeleri gerekir.